Αλλοίωση του ελληνικού περιβάλλοντος

Κοσμογράφημα - All-inclusive - του ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑΚΗ (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και συγγραφέας) από την Ελευθεροτυπία του Σαββάτου 10.05.08

...Υπάρχει άλλωστε μια σταθερή όσο και ανάλγητη αλλοίωση του ελληνικού περιβάλλοντος, που φαίνεται να χαίρει κάποιας ιδιότυπης ασυλίας. Συντελείται σιωπηλά, ύπουλα, χωρίς πολλές καταγγελίες, χωρίς την πομπώδη αναζήτηση ευθυνών: Είναι ο τουριστικός μας εκχυδαϊσμός. Ως επιδημία απαξιώνει τη μια μετά την άλλη γωνιά της πατρίδας, εξουθενώνει τοπία και ανθρώπους. Ηδη μερικές επώνυμες ή ανώνυμες περιοχές σε όλη την Ελλάδα έχουν ταυτιστεί με το χυδαίο και τη βαρβαρότητα: στην Κρήτη και στην Κέρκυρα, στη Μύκονο ή τη Ρόδο. Ακόμα όμως και αν οι περιπτώσεις αυτές θεωρηθούν μοιρολατρικά ακραίες, και ο υπόλοιπος «τουριστικός» μας χάρτης δεν προκαλεί υπερηφάνεια. Τοπία μοναδικά ενταφιάζονται στο μπετόν και την ασχήμια, παραλίες ολόκληρες παραδίδονται στην ευτέλεια και το κέρδος. Η ρύπανση της θάλασσας, αποτέλεσμα της μαζικότητας και της έλλειψης υποδομών, είναι πια ορατή και εκεί που μέχρι χθες έλαμπε το διάφανο νερό και τα μαγικά του χρώματα. Οσο για τους «τουρίστες», λίγοι ενδιαφέρονται για την ελληνική ιδιαιτερότητα. Είναι μάζες μετακινούμενες, που ψάχνουν τον πλαστικό ήλιο και τη φτήνια και προσθέτουν το δικό τους άχρωμο βλέμμα στις ήδη άχρωμες τουριστικές περιοχές....

Όλο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ

Εμείς που έχουμε φτάσει ή που προσπαθούμε να φτάσουμε;
Τι μπορούμε να σώσουμε και τι να γλιτώσουμε;