Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Μια πέτρινη ιστορία, που την ξεχνάμε… (από την "Άποψη")

Το ταξίδι μας, πέρασε από μύρια κύματα.
Προς το νησί, εκεί που ζουν οι πολιορκημένοι της θάλασσας.
Η προσμονή μας. Η περιέργεια. Ο νόστος, μας οδηγούν στο αγνάντεμα.
Να τα! Μέσα από το γαλάζιο, ξεπροβάλλουν τα πετρόκτιστα καράβια, που ρίζωσαν εκεί, καταμεσής του Αιγαίου.
Τα είπαν Κυκλάδες. Τους ‘δώσαν μια αρχαϊκή, μυστηριακή οντότητα.

Τριγύρω από τη Δήλο. Μια σύναξη ενάλιων τόπων, η πολιτιστική τους ενότητα. Της ιστορίας τους η κοινή μοίρα. Ο ήλιος, η αλμύρα, ο αέρας, το λειψό χώμα..... η συνέχεια

Δεν υπάρχουν σχόλια: